اینترنت چه تفاوتی با وب دارد؟

اکثر مردم از اصطلاحات «وب» و «اینترنت» به جای یکدیگر استفاده می کنند و در بیشتر موارد، این تفاوت چندانی ایجاد نمی کند. با این حال، حقیقت این است که وب و اینترنت دو چیز مرتبط، اما کاملاً متفاوت هستند و ممکن است وب برای همیشه وجود نداشته باشد.

اینترنت چندین دهه قبل از وب است. پایه اولیه اینترنت در اواخر دهه 1960 با ARPANET، یک پروژه نظامی با هدف ایجاد یک شبکه ارتباطی که با از بین بردن یک هاب مرکزی از بین نمی‌رود، گذاشته شد.

برخی از زیرساخت‌های فیزیکی را از بین ببرید، و بسته‌های داده مسیر متفاوتی را به مقصد خود پیدا می‌کنند. ایده آل برای رویدادی مانند حمله هسته ای. به هر حال، این درست در اواسط جنگ سرد بود. پس همه زیر بمب زندگی می کردند!

پروتکل اینترنت مدرن (IP) که امروزه هنوز از آن استفاده می کنیم برای ARPANET و اینترنت که در نهایت از آن رشد خواهد کرد، توسعه یافته است. در دهه 1980 TCP/IP (پروتکل کنترل انتقال/پروتکل اینترنت) تقریباً استاندارد شده بود. این به هر رایانه یا دستگاهی اجازه می دهد تا از طریق شبکه ارتباط برقرار کند، زیرا آنها به همان “زبان” صحبت می کنند.

با این حال، اینترنت فاقد چهره دوستانه بود. همه چیز مبتنی بر متن بود، و خدماتی مانند ایمیل، FTP (پروتکل انتقال فایل)، و انجمن‌های اولیه خام (مانند Usenet) نحوه تبدیل شدن چند نفر از افراد فوق‌العاده گیک به این کلوپ کوچک اینترنتی بود.

وب فقط یک سرویس است که در اینترنت اجرا می شود

در پایان دهه 80، تیم برنرز لی جهان را با “وب جهانی” یا همانطور که اکثر مردم امروز می شناسند: وب را معرفی کرد. این همان چیزی است که “WWW” در ابتدای آدرس اینترنتی مخفف آن است.

وب صفحات گرافیکی با تصاویر و حتی انیمیشن و ویدئو به ما داد. البته، وب سایت های اولیه بسیار ساده بودند، مانند سایت فیلم (افسانه ای اکنون) Space Jam.

وب سایت اصلی فیلم Space Jam از سال 1996 هنوز آنلاین است و می توانید همین الان از آن دیدن کنید.

وب از چندین فناوری تشکیل شده است که همه باید با هم کار کنند:

1. HTTP (پروتکل انتقال ابرمتن) پروتکلی است که به مرورگر وب شما اجازه می دهد تا یک صفحه وب را از یک سرور درخواست کند. نسخه اولیه چندان امن نبود، بنابراین این روزها هر سایتی (امیدوارم) از HTTPS استفاده می کند. نسخه ایمن رمزگذاری شده
2. HTML (زبان نشانه گذاری فرامتن) کدی است که برای نوشتن صفحات وب استفاده می شود. مرورگر شما HTML را در یک وب سایت تفسیر می کند تا بداند چگونه آن سایت را به درستی نمایش دهد.
3. URL ها (Uniform Resource Locators) آدرس های وب هستند که در نوار آدرس مرورگر خود تایپ می کنید. این با DNS کار می کند تا به سرعت سرور فیزیکی را که داده های وب سایتی را که مرورگر شما برای نشان دادن سایت به شما نیاز دارد، پیدا کند.

از آنجایی که وب بخش غالب استفاده روزمره از اینترنت است، بسیاری از مردم تصور می کنند که این اینترنت است. اما در واقعیت، این فقط یکی از بسیاری از خدماتی است که از طریق اینترنت کار می کنند مانند:

• ایمیل (از طریق SMTP، IMAP و POP3)
• خدمات پیام رسانی (مانند WhatsApp، سیگنال و IRC)
• به اشتراک گذاری فایل (از طریق FTP، BitTorrent و سرویس های ذخیره سازی ابری مانند Dropbox)
• بازی آنلاین (که به پروتکل های شبکه های مختلف برای اتصال بازیکنان در سطح جهانی متکی است)
• خدمات پخش جریانی (مانند Netflix و Spotify که از شبکه های مختلف تحویل محتوا و پروتکل های پخش استفاده می کنند)

از وب برای پیوند یکپارچه این خدمات به یکدیگر استفاده می شود، اما در کل وب فقط سطح اینترنت است. این چهره زیباست که استفاده از اینترنت را آسان‌تر می‌کند.

وب ممکن است جایگزین شود، اما اینترنت برای همیشه است

همانطور که وب جایگزین سرویس های اینترنتی قبلی مانند Gopher شد، فناوری های جدید می توانند روزی جایگزین وب به عنوان راه اصلی دسترسی به اطلاعات شوند. روندهای در حال ظهور مانند وب غیرمتمرکز (Web3)، متاورس، و رابط های مبتنی بر هوش مصنوعی می توانند نحوه تعامل آنلاین ما را تغییر دهند.

یا متا هر چه می خواهد اسمش را بگذارد.

به پلتفرم های رسانه های اجتماعی مانند فیس بوک فکر کنید که امروزه بسیار بزرگتر از کل اینترنت چند دهه پیش هستند. برای بسیاری از مردم جهان، فیس بوک تمام تجربه اینترنت آنهاست. آنها اخبار، خرید، تعاملات اجتماعی و هر چیز دیگری را از این سرویس آنلاین دریافت می کنند.

در حالی که فکر نمی‌کنم وب باز که در آن هر کسی بتواند سایتی را راه‌اندازی کند، از بین نمی‌رود، اینترنت آینده ممکن است به اندازه امروز مترادف با وب نباشد.

مطلب مرتبط:8 نکته Google Maps که هر مبتدی باید بداند – بهبود عملکرد و امنیت مرورگر فایرفاکس