ربات ها در صنایع کشاورزی

آن گوجه فرنگی در سالاد شما؟ یک ربات ممکن است آن را کاشت، نگهداری و برداشت کرده باشد. رباتیک کشاورزی فقط فناوری آینده نیست، بلکه در حال تغییر نحوه تولید مواد غذایی از مزرعه به سفره شما است، هرچند شاید نه به روشی که شما انتظار دارید.

ظهور ربات های کشاورزی

کشاورزی مدرن – و برای مدتی طولانی – با چالش‌های اساسی روبرو بوده است. با رشد جمعیت برای تغذیه، افزایش کمبود نیروی کار، و حاشیه سود کمتر، کشاورزان به دنبال راه حل هستند. وارد رباتیک شوید، نه لزوماً برای جایگزینی کارگران، بلکه برای کمک به ماندگاری مزارع.

Iron Ox و گلخانه های آنها در کالیفرنیا و تگزاس را در نظر بگیرید. امکانات خودکار آنها از بازوهای رباتیک و پلتفرم های متحرک برای مراقبت از گیاهان با دقتی استفاده می کردند که دستیابی به آن به صورت دستی دشوار است. اما به جای حذف مشاغل، این ربات ها در کنار کشاورزان انسان کار می کردند و وظایف تکراری را انجام می دادند در حالی که کارکنان بر برنامه ریزی محصول و نظارت بر سیستم متمرکز بودند. امروزه، این فناوری برای استفاده های مشابه توسط مالک جدیدش، Inevitable Tech، مورد استفاده قرار می گیرد.

برای مزارع کوچکتر، روبات‌ها جایگزین نیروی کار خود نمی‌شوند، بلکه در حال پر کردن شکاف‌هایی هستند که در آن کارگران نمی‌توان یافت. در میشیگان، مزارع خانوادگی از سیستم‌های خودکار برای کارهایی مانند هرس درختان سیب و دسته‌بندی محصولات استفاده می‌کنند که به آنها اجازه می‌دهد حتی زمانی که نیروی کار فصلی کمیاب است، تولید خود را حفظ کنند.

مطلب مرتبط:آموزش هوش مصنوعی در کسب و کار – آموزش هوش مصنوعی

یاوران برداشت

آیا تا به حال سعی کرده اید یک توت فرنگی بچینید؟ این کار به طرز شگفت انگیزی ظریف است – یک حرکت اشتباه، و شما به جای میوه آبمیوه دارید. به همین دلیل است که دستاورد روبات‌هایی مانند دروگر Traptic – که توسط Bowery Farming به دست آمده است – بسیار چشمگیر است. با استفاده از دوربین‌های سه بعدی و دستگیره‌های نرم، می‌تواند توت فرنگی‌های شکننده را بدون آسیب رساندن به آن‌ها، در هرشرایطی بچیند. با توجه به تعطیلی اخیر Bowery Farming، دیدن آینده این فناوری جالب خواهد بود.

در باغ‌های سیب، روبات‌های شرکت‌هایی مانند Fresh Fruit Robotics از یادگیری ماشینی برای شناسایی میوه‌های رسیده و حرکات پیچیده بازو برای برداشت بدون کبودی استفاده می‌کنند. این ماشین‌ها می‌توانند رسیدن را بر اساس رنگ، اندازه و مکان تعیین کنند که اغلب با دقت انسان در ساعات طولانی‌تر کار می‌کنند.

کاشت با دقت

ربات‌های کاشت مدرن، نحوه شروع محصولات را متحول می‌کنند. به عنوان مثال، کارخانجات خودمختار جان دیر از هوش مصنوعی برای قرار دادن بذرهای جداگانه با دقت میلی متری، بهینه سازی فاصله و عمق بر اساس شرایط خاک، سطح رطوبت و زمین استفاده می کنند.

شرکت ربات های کوچک در بریتانیا این کار را یک قدم فراتر برد. ربات «تام» آن‌ها زمین‌ها را اسکن می‌کرد تا نقشه‌های دقیقی از خاک ایجاد کند، در حالی که «دیک» کاشت و وجین دقیق را انجام می‌داد. این سطح از دقت به معنای بازدهی بهتر از زمین کمتر بود – چیزی که با محدود شدن فضای کشاورزی بسیار حیاتی تر می شود.

نقطه ضعف پوشش دادن یک موضوع پیشرفته این است که همه چیز می تواند به سرعت تغییر کند. ممکن است متوجه شده باشید که چندین نمونه در این مقاله به زمان گذشته نوشته شده است – برای این منظور، شرکت ربات کوچک وارد انحلال شده است. با این حال، این امکان وجود دارد که دارایی‌های آن، از جمله تحقیقات و فناوری‌ها، برای استفاده در آینده، مشابه نمونه‌های بالا، خریداری شوند.

جنگجویان علف هرز

چیدن علف های هرز ممکن است ساده به نظر برسد، اما یکی از مداوم ترین چالش های کشاورزی است. FarmWise Titan از دید کامپیوتری برای تشخیص محصولات زراعی از علف های هرز استفاده می کند، سپس به طور دقیق گیاهان ناخواسته را بدون مواد شیمیایی حذف می کند. برای مزارع ارگانیک، این فناوری بازی را تغییر می‌دهد – کنترل علف‌های هرز را بدون علف‌کش ارائه می‌دهد.

Carbon Robotics رویکرد متفاوتی را با LaserWeeder خود در پیش گرفته است که به معنای واقعی کلمه علف های هرز را با لیزرهای پرقدرت از بین می برد. این می تواند 15 تا 20 هکتار در روز را پاکسازی کند، روز یا شب کار می کند و نیاز به علف کش را به طور کامل از بین می برد. در حالی که سرمایه گذاری اولیه قابل توجه است، کشاورزان صرفه جویی قابل توجهی در کنترل علف های هرز در طول زمان گزارش می دهند.

فن آوری لبنیات: شیردوشی

پرورش لبنیات توسط سیستم های شیردوشی روباتیک متحول شده است. برای مثال، فضانورد للی، به گاوها اجازه می‌دهد «انتخاب کنند» چه زمانی می‌خواهند دوشیده شوند. هر گاو یک قلاده هوشمند می‌پوشد که سلامت و تولید شیر آنها را ردیابی می‌کند، در حالی که ایستگاه شیردوشی روباتیک فرآیند واقعی را انجام می‌دهد. کشاورزان نه تنها تولید بهتر، بلکه گاوهای سالم تر و آرام تر را گزارش می دهند.

این سیستم ها همچنین نظارت ارزشمندی بر سلامت ارائه می دهند. DeLaval VMS می تواند علائم اولیه بیماری را از طریق تجزیه و تحلیل شیر و تغییرات رفتاری تشخیص دهد و به کشاورزان این امکان را می دهد تا مسائل بهداشتی را قبل از جدی شدن بررسی کنند.

آینده غذای شما

در حالی که روبات های کشاورزی فعلی چشمگیر هستند، این فناوری به سرعت در حال تکامل است. شرکت‌هایی مانند Abundant Robotics در حال توسعه دستگاه‌های برداشت سیب مبتنی بر خلاء هستند، در حالی که سایرین رباتیک ازدحامی را بررسی می‌کنند—چند ربات کوچک‌تر که با هم کار می‌کنند تا مزارع را کارآمدتر کنند.

این پیشرفت‌ها می‌تواند به رفع نگرانی‌های امنیت غذایی با کارآمدتر و پایدارتر کردن کشاورزی کمک کند. با این حال، هزینه های اولیه بالا همچنان مانعی برای بسیاری از مزارع کوچکتر است. برخی از جوامع کشاورزی در حال بررسی مدل‌های مالکیت تعاونی هستند و تجهیزات رباتیک گران قیمت را در میان مزارع مختلف به اشتراک می‌گذارند تا این فناوری در دسترس‌تر باشد.

در مورد کشاورزان و خانواده های آنها

داشتن پدر و مادری که کشاورزی می کنند، دریچه ای منحصر به فرد به احساسات پیچیده پیرامون اتوماسیون کشاورزی به من داده است. وقتی خانواده شما نسل‌ها روی زمین کار کرده‌اند، دیدن روبات‌هایی که در میان مزارع می‌چرخند می‌تواند شبیه محو شدن سنت باشد. این نگرانی ها فقط در مورد اقتصاد نیست – آنها در مورد هویت، میراث و شیوه زندگی هستند.

بسیاری از کشاورزان نگران هستند که رباتیک دانش کشاورزی سنتی را منسوخ کند یا عملیات کوچکتر را از بین ببرد. اینها نگرانی های معتبری هستند که هم از طریق سیاست و هم از طریق عمل باید به آنها رسیدگی شود. به عنوان مثال، هلند برنامه‌های موفقی را اجرا کرده است که در آن جوامع کشاورز به طور جمعی در اتوماسیون سرمایه‌گذاری می‌کنند و در عین حال استقلال مزرعه فردی را حفظ می‌کنند و هزینه‌ها و منافع را به اشتراک می‌گذارند.

نکته کلیدی در نگاه کردن به رباتیک به عنوان ابزاری است که سنت های کشاورزی را به جای جایگزینی آنها تقویت می کند. همانطور که تراکتورها نیاز به تخصص کشاورزان را برطرف نکردند، ربات های کشاورزی نیز نباید این کار را انجام دهند. در عوض، آنها باید کشاورزان را آزاد کنند تا بر جنبه‌های کشاورزی که واقعاً به تماس انسانی نیاز دارند تمرکز کنند: برنامه‌ریزی محصول، مدیریت منابع، و نظارت بر زمین.

انجام این انتقال به یک سیستم پشتیبانی جامع نیاز دارد. مزارع کوچکتر نیاز به دسترسی به گزینه های تامین مالی معقول دارند که آنها را با بدهی غیرممکن سنگین نمی کند. جوامع باید برنامه های آموزشی ایجاد کنند که به نسل های مختلف کمک کند تا با فناوری جدید سازگار شوند و دانش سنتی ارزشمند را حفظ کنند. ابتکارات به اشتراک گذاری تجهیزات می تواند کمک کند تا روباتیک های گران قیمت برای مزارع در هر اندازه قابل دسترسی باشد، در حالی که سیاست های کشاورزی متفکرانه می تواند از عملیات خانواده در طول انتقال تکنولوژی محافظت کند.

هدف تبدیل مزارع به کارخانه نیست، بلکه دادن ابزارهایی به خانواده‌های کشاورز برای ادامه میراث خود در دنیایی در حال تغییر است. به هر حال، موفق‌ترین داستان‌های اتوماسیون کشاورزی از مزرعه‌هایی می‌آیند که در آن روبات‌ها و سنت‌ها در هماهنگی کار می‌کنند و بهترین‌های هر دو جهان را برای نسل‌های آینده حفظ می‌کنند.

همانطور که به آینده نگاه می کنیم، رباتیک کشاورزی جایگزینی برای کشاورزان نیست، بلکه به این معناست که ابزارهای بهتری برای تغذیه دنیای در حال رشد به آنها بدهیم. امیدواریم این روبات‌ها به عنوان شریکی در نگهداری عمل کنند و به حفظ مزارع خانوادگی برای نسل بعدی کمک کنند و در عین حال مواد غذایی را پایدارتر و کارآمدتر از همیشه تولید کنند.